Filmy dania, przemoc

Leo (Kim Bodnia) i Louise (Rikke Louise Andersson) są młodą parą mieszkającą razem w Kopenhadze. Leo często wychodzi z przyjaciółmi podczas gdy Louise zazwyczaj zostaje w domu. Wszystko się zmienia gdy Louise zachodzi w ciążę. Leo staje się zimny i nieobecny. Jego gniew i nienawiść do samego siebie w końcu doprowadzają do użycia przemocy wobec Louise.

Adam jest mężczyzną, który wyszedł z więzienia. Nie jest dobrym człowiekiem. Trafia do parafii, gdzie ma odpracować pewien czas. Poznaje tam pastora, którego los nie oszczędzał, który żyje we własnym wyimaginowanym świecie oraz dwóch innych byłych więźniów. Adam deklaruje się, że upiecze jabłecznik z jabłek rosnących na przykościelnej jabłonce. Nie będzie to proste zadanie zważywszy, że w jabłonkę uderzył piorun. Czy uda mu się upiec jabłecznik oraz odmienić nie tylko swoje życie?

Anton (Mikael Persbrandt) jest lekarzem pracującym w obozie dla uchodźców w Afryce, do pracy dojeżdża z idyllicznego miasta w Danii. W tych dwóch zupełnie innych światach on i jego rodzina mają do czynienia z konfliktami, które prowadzą do trudnych wyborów między zemstą a przebaczeniem. Anton i jego żona Marianne (Trine Dyrholm) są w separacji i zastanawiają się nad możliwością rozwodu. Ich starszy, dziesięcioletni syn Elias (Markus Rygaard) jest prześladowany w szkole do momentu, kiedy w jego obronie staje nowy uczeń Christian (William Jøhnk Nielsen), który właśnie przeniósł się wraz ojcem z Londynu. Między chłopcami rodzi się silna więź, która wystawiona jest na ciężkie próby.

Film otwiera scena ślubu Kerstena z Claire, córką jego szefa. Kersten, mając zapewniony sukces zawodowy, uważa, że już niczego mu do szczęścia nie potrzeba. A jednak wszystko zmienia się już następnego dnia, gdy dowiaduje się przez telefon, że zmarł jego ojciec.

Po 20 latach od nakręcenia kultowej Baraki Ron Fricke powraca na ekrany kin fenomenalnym obrazem Samsara. To poetycki film bez słów, zapierająca dech podróż przez 25 krajów i kultur z porywającą muzyką, nominowanej do Oscara za oprawę muzyczną do Gladiatora, Lisy Gerrard z Dead Can Dance w tle. Film kręcono przez 5 lat, wyłącznie na taśmie 70 mm, co wpłynęło na jego wyjątkową wartość estetyczną. Sam tytuł wywodzi się z sanskryckiego określenia nieustannego przepływu i powtarzającego się cyklu narodzin, życia, śmierci i odrodzenia. Samsara zabiera nas w miejsca piękne i dotąd nieznane, pokazując przy tym potęgę natury, wpływ cywilizacji na przyrodę i życie człowieka, diametralnie odmienne życie ludzi w różnych zakątkach świata i skłania do refleksji nad kierunkiem, w którym podąża współczesna cywilizacja. PRZYGOTUJ SIĘ NA NIESPOTYKANĄ UCZTĘ DLA ZMYSŁÓW.